Krewni chorych na raka, którzy swoje ostatnie dni spędzają w domu są pięciokrotnie mniej narażeni na problemy psychiczne niż rodziny pacjentów umierających w szpitalu - wynika z pracy na łamach pisma "Journal of Clinical Oncology".
Niedługo po śmierci każdego pacjenta opiekunów proszono o ocenę jego fizycznego i psychicznego cierpienia oraz jakości życia w ostatnich dniach choroby. Zdrowie psychiczne opiekunów oceniano na początku badania (by wykryć istniejące wcześniej zaburzenia) oraz sześć miesięcy po stracie bliskiej osoby.
Analiza wykazała, że pacjenci, którzy umierali w szpitalu, nieraz na oddziale intensywnej terapii, doznawali więcej cierpień fizycznych i psychicznych, mieli też gorszą jakość życia w porównaniu z pacjentami, którzy swoje ostatnie dni spędzili w domu otoczeni opieką bliskiej osoby oraz pracowników hospicjum.
Zaskakującym dla naukowców odkryciem było jednak to, że opiekunowie pacjentów umierających poza domem mieli pięciokrotnie częściej problemy ze zdrowiem psychicznym w okresie żałoby po zmarłym. Gdy chorzy ostatnie swoje dni spędzali w szpitalu, u ich bliskich częściej stwierdzano tzw. żałobę powikłaną, tj. silny ból i stany depresyjne po stracie ukochanej osoby, które utrzymują się powyżej pół roku i utrudniają normalne funkcjonowanie. Z kolei opiekunowie pacjentów, którzy umierali na oddziale intensywnej terapii pięć razy częściej mieli zespół stresu pourazowego (PTSD). Jest to zaburzenie związane z przeżyciem szczególnie stresującego, traumatycznego zdarzenia. Objawia się m.in. nawracającymi lękami i koszmarami sennymi, problemami ze snem, uczuciem osamotnienia.
Autorzy pracy podkreślają zarazem, że choć większość chorych na raka wolała spędzać swoje ostatnie dni w domu, aż 36 proc. z nich umierało w szpitalu, a 8 proc. na oddziale intensywnej terapii, gdzie byli poddawani inwazyjnym i często bolesnym procedurom.
Zdaniem naukowców, praca ta stawia pod znakiem zapytania sens stosowania agresywnych, szpitalnych metod opieki nad chorymi w ostatnim stadium choroby nowotworowej. W przeciwieństwie do opieki domowej lub hospicyjnej, która jest nastawiona na łagodzenie bólu i różnych dolegliwości oraz zapewnienie spokojnej śmierci, oddziały intensywnej terapii mogą być źródłem ogromnej traumy dla pacjenta i jego rodziny, podsumowuje współautor pracy Alexi Wright.