Czemu tak naprawdę służy rozmowa w codziennym życiu? Jakie potrzeby jest w stanie zaspokoić? Czy prawdą jest to, że większe znaczenie dla naszych kontaktów z innymi ludźmi ma to, w jaki sposób prowadzimy rozmowy, a mniej istotne to, co podczas nich mamy do powiedzenia?
Poniżej przestawiamy zasady przygotowane przez ekspertów z portalu PoProstuZdrowo.pl, aby komunikowanie dawało satysfakcję i ułatwiało porozumienie:
1. Mów o tym co czujesz i myślisz w pierwszej osobie liczby pojedynczej.
Wprost wyrażaj swoje
przeżycia i przekonania; jeżeli jesteś wesoły i zadowolony, podziel się tym z
drugą osobą, jeżeli jesteś zmartwiony lub zły, nie tłum w sobie złych emocji, a
wyraź to, co czujesz (lepiej powiedzieć: „Złości mnie, że nie dajesz mi dojść
do słowa” niż okazywać złość przez ciskanie w podłogę kolejnego talerza z
zestawu obiadowego). Skrywanie własnych odczuć i myśli może stać się dodatkowym
źródłem zasilającym już trwający konflikt.
Ważne też – szczególnie w rodzinie –
by każdy mówił we własnym imieniu. Nawet jeżeli utożsamiasz się z opiniami
innych, identyfikujesz się z nimi, staraj się wypowiadać je jako własne, np.
zamiast powiedzieć „Mężczyźni są lepszymi kierowcami”, powiedz: „Uważam, że
mężczyźni są lepszymi kierowcami”.
2. Mów zawsze bezpośrednio do drugiej osoby w jej obecności.
W ten sposób od razu możesz uniknąć niejasności i jesteś w stanie od razu wyjaśnić ewentualne nieporozumienia. Oczywiście, szczególnie przy sprawach trudnych, mówienie wprost wymaga wiele odwagi i może wiązać się z silniejszymi emocjami. Jednak w takich sytuacjach przekazywana przez nas informacja jest bardziej szczera - jest jak wyciągnięcie ręki do drugiej osoby, pokazaniem naszych dobrych intencji.
3. Staraj się zachować spójność
pomiędzy wypowiadanymi słowami a komunikatami niewerbalnymi.
Wysyłanie niespójnych komunikatów może powodować dezorientację u rozmówcy,
utrudniać właściwe porozumienie, a przede wszystkim wzbudzać podejrzliwość i
podważać zaufanie do nas. Sytuacje takie mogą mieć miejsce na przykład, gdy
osoba mówi podniesionym, pełnym gniewu głosem, jednocześnie uśmiechając się.
4. Staraj się w rozmowie zawsze zauważać i rozumieć drugiego człowieka.
Świat przeżyć i odczuć drugiego człowieka jest
niepowtarzalny, może znacznie różnić się od naszego. Jednak próba podążania
ścieżką jego myśli i doświadczeń pozwoli nam lepiej drugą osobę
zrozumieć. Ten, kto doświadcza zrozumienia i empatii od innych bardziej
akceptuje samego siebie. Staje się odważniejszy, wyzbywając się złości,
poczucia winy i różnego typu obaw, często mających swe źródło w niepewności i
braku akceptacji. Jest bardziej otwarty na przeżywanie pozytywnych emocji i
uczuć, potrafi doświadczać i dzielić się z nimi innymi. W konsekwencji, ucząc
się wyrozumiałości, sam nabywa umiejętności wczuwania się i lepszego rozumienia
drugiego człowieka.
5. Zrewiduj negatywne i krzywdzące przekonania na temat
innych ludzi…
...szczególnie jeżeli wynikają one z niepotwierdzonych opinii. Wszelkie uogólnienia jakie czynimy na temat innych i otaczającego nas świata są niezbędne do porządkowania naszych myśli i wyobrażeń, jednak ich konsekwencją często bywają zbytnie uproszczenia. Szczególnie niebezpieczne są sytuacje, gdy opinie wzmacniamy niepotrzebnymi wyrazami typu: "zawsze" i "nigdy". Nie zwracamy na nie uwagi, a mocno możemy nimi zranić (np. „Tobie nigdy nic nie wychodzi”, „Ty zawsze się spóźniasz”). Staraj się tworzyć własne osądy i opinie o innych, które będą bardziej rzetelne i będą pasowały do ogólnej oceny. Możesz nie zgadzać się z innymi na temat jakieś osoby, szczególnie jeżeli jest ona niezgodna z Twoja.
6. Bądź obiektywny w wyrażaniu opinii.
Staraj się zachować równowagę pomiędzy krytyką a pochwałą. Zwracaj uwagę, by dostrzegać w drugiej osobie pozytywne cechy i informować ją o nich. Ludzie mają tendencje do dostrzegania tego, co złe i wyrażania z tego powodu swego niezadowolenia, przyjmując, że pozytywne zachowanie jest czymś naturalnym, niewymagającym pochwały. Moc sprawcza takich miłych słów jest ogromna, a przecież każdy lubi, kiedy mówią o nim i do niego dobrze.