Co stoi za samobójstwem?

Przynajmniej dlaczego najczęściej. Najbardziej uniwersalnymi motywami prób samobójczych są poczucie beznadziei i przytłaczające cierpienie psychiczne – wynika z kanadyjskich badań, które publikuje pismo “Suicide and Life-Threatening Behavior”.

To co do tej pory uznawano za powody, wcale nimi nie są. Co jest na liście? Należą tu na przykład: efekt impulsu czy chęć rozwiązania i zakończenia problemu finansowego lub innego praktycznego problemu.  Naukowcy z University of British Columbia w kanadyjskim Vancouver doszli do takich wniosków na podstawie badań w grupie 120 osób, które w ciągu ostatnich trzech lat podjęły próbę samobójczą.

Poproszono, by wypełniły kwestionariusz, który zawierał pytania dotyczące 10 różnych motywów popełniania samobójstw. Autorzy badania stworzyli go sami na podstawie serii analiz, tak by dostarczał wiarygodnych i prawidłowych danych na temat przyczyn podejmowania prób samobójczych.

Okazało się, że osoby, które dokonywały zamachu na własne życie z powodów tzw. interpersonalnych, jak np. potrzeba uzyskania pomocy ze strony innych czy chęć wywarcia nacisku na kogoś, były mniej zdeterminowane by faktycznie się zabić. Ale, próby samobójcze motywowane czynnikami wewnętrznymi, jak poczucie beznadziei czy ból psychiczny nie do zniesienia – częściej były podejmowane z prawdziwą intencją odebrania sobie życia.

Zdaniem współautora pracy prof. Davida Klonsky'ego, zrozumienie, dlaczego ktoś próbuje targnąć się na własne życie jest kluczowe, by móc mu pomóc w przyszłości.  „Ten kwestionariusz pomoże zmienić uniwersalne podejście stosowane obecnie w prewencji samobójstw, co ma istotne znaczenie. Różne motywacje wymagają bowiem różnych metod terapii i różnych interwencji” - tłumaczy naukowiec.

Przypomina, że dotychczas koncentrowano się głównie na tym, jakiego typu ludzie próbują popełnić samobójstwo – pod względem wieku, płci, a nawet predyspozycji genetycznych. Nie analizowano natomiast ich motywacji.

„Jako pierwsi zrobiliśmy to w tak kompleksowy i systematyczny sposób” - zaznacza prof. Klonsky.

Kwestionariusz, który opracowali Kanadyjczycy, o skrótowej nazwie IMSA (Inventory of Motivations for Suicide Attempts) może być teraz stosowany w praktyce.

Zdaniem jego twórców daje on lekarzom i naukowcom nowe narzędzie mogące poprawić skuteczność prewencji prób samobójczych oraz leczenie osób, które mają do nich skłonności.