Miłość matczyna ma korzenie w mózgu
Naukowcy już dawno temu zauważyli, że matki, zarazem w świecie ludzi, jak i zwierząt, mają szczególną zdolność do rozpoznawania płaczu własnego dziecka. Na łamach "Biological Psychiatry" badacze japońscy opisują, jak działa mózg matki, która słyszy, że jej dziecko płacze lub śmieje się.
Reakcja matki na płacz dziecka ma duże znaczenie z ewolucyjnego punktu widzenia - zwiększa szanse potomstwa na przeżycie. Wrażliwość matki ważna jest też z psychologicznego punktu widzenia - pomaga w rozwoju dziecka.
Naukowcy od dawna zastanawiali się, jakie jest biologiczne podłoże tego, że matki są szczególnie wyczulone na specyficzne sygnały pochodzące od własnych dzieci. Naukowcy japońscy zastosowali technikę funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) do badania mózgów matek. Technika ta umożliwia stwierdzenie, które obszary mózgu są aktywne podczas wykonywania konkretnych czynności. Podczas badań matki miały za zadanie obejrzenie krótkich filmów, na których były ich własne dzieci lub cudze.
Dzieci miały około 16 miesięcy. Pokazywano je w dwóch stanach emocjonalnych - na jednym filmie śmiały się, na drugim - płakały. Naukowcy odkryli, że kiedy matki oglądały własne dzieci, uaktywniały się w ich mózgach obszary - w korze mózgowej i układzie limbicznym - które były nieaktywne podczas oglądania cudzych dzieci. Okazało się również, że mózgi matek silniej reagowały na płacz własnego dziecka niż na śmiech.(PAP)
poleca:
